Jednym z fotografów, którzy wystąpią na wystawie "Moja Wielkopolska - analog (aneks)" jest Władysław Nielipiński.
Urodził się w 1956 roku. Jest kulturoznawcą, animatorem kultury i fotografem. Ukończył Zasadniczą Szkołę Skórzaną i Technikum Przemysłu Skórzanego dla pracujących WZO w Gnieźnie. Do 1986 roku był zatrudniony jako brygadzista produkcji na wydziałach montażu i "300". Równocześnie od 1979 roku pracował jako nieetatowy instruktor fotografii w Zakładowym Domu Kultury Wielkopolskich Zakładów Obuwia "Polana" w Gnieźnie, a w latach 1987-1991 był jego kierownikiem.
Od 2002 roku pracuje w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej i Centrum Animacji Kultury w Poznaniu jako instruktor ds. fotografii, wspierając działalność wielkopolskich klubów i towarzystw fotograficznych, oraz osób prywatnych. Jest organizatorem licznych wystaw, konkursów fotograficznych, plenerów, i warsztatów artystycznych.
Na wystawie "Moja Wielkopolska - analog (aneks)" będą pokazywane jego prace z wystawy "Trzecia zmiana". To opowieść o pracy i pracownikach, trudzie, zmęczeniu, przerwie na papierosa.
Urodził się w 1956 roku. Jest kulturoznawcą, animatorem kultury i fotografem. Ukończył Zasadniczą Szkołę Skórzaną i Technikum Przemysłu Skórzanego dla pracujących WZO w Gnieźnie. Do 1986 roku był zatrudniony jako brygadzista produkcji na wydziałach montażu i "300". Równocześnie od 1979 roku pracował jako nieetatowy instruktor fotografii w Zakładowym Domu Kultury Wielkopolskich Zakładów Obuwia "Polana" w Gnieźnie, a w latach 1987-1991 był jego kierownikiem.
Od 2002 roku pracuje w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej i Centrum Animacji Kultury w Poznaniu jako instruktor ds. fotografii, wspierając działalność wielkopolskich klubów i towarzystw fotograficznych, oraz osób prywatnych. Jest organizatorem licznych wystaw, konkursów fotograficznych, plenerów, i warsztatów artystycznych.
Na wystawie "Moja Wielkopolska - analog (aneks)" będą pokazywane jego prace z wystawy "Trzecia zmiana". To opowieść o pracy i pracownikach, trudzie, zmęczeniu, przerwie na papierosa.
Zdjęcia zostały wykonane w 1986 r , ale pozwalają na poszukiwanie analogii do współczesnych warunków pracy.
Przyczynek do dyskusji o przemyśle gnieźnieńskim, o miejscach pracy w Gnieźnie kiedyś i obecnie. O tradycji i historii miasta, które w drugiej połowie XX w. było jednym z ważniejszych ośrodków przemysłu lekkiego w Polsce. O szacunku do tej tradycji i pamięci o niej.
Przyczynek do dyskusji o przemyśle gnieźnieńskim, o miejscach pracy w Gnieźnie kiedyś i obecnie. O tradycji i historii miasta, które w drugiej połowie XX w. było jednym z ważniejszych ośrodków przemysłu lekkiego w Polsce. O szacunku do tej tradycji i pamięci o niej.
Historyczność tematu wzmocniona zostaje historyczną już metodą analogową w jakiej odbitki zostały wykonane. Mamy więc jedność treści i formy – opowiadanie o przeszłości w technologii adekwatnej dla tych czasów.
Prezentowane na wystawie powiększenia w tradycyjnej technice na papierze barytowym wykonał w w 2015 r. Bogusław Biegowski.. Wystawa w obecnym kształcie miała swoją premierę 30.06.2015 r. w Bibliotece Publicznej Miasta Gniezna.